Przed samym wyjazdem do Hiszpanii zastanawiałyśmy się wraz z innymi uczestnikami stażu do jakich rodzin trafimy. Czy wszystko będzie dobrze? Czy uda nam się porozumieć? Czy będą jakieś zasady, a jeżeli tak to jakie? Jakie będzie jedzenie? Na te wszystkie pytania uzyskaliśmy już odpowiedzi. I również w tym przypadku nie było powodów, aby się zamartwiać. Mieszkałyśmy razem – jako jedyne dziewczyny – u naszej Host Mamy, która nazywała się Ana Vidal Rincon. Nasze pierwsze spotkanie z Host Mamą, było nieco stresujące. Okazało się, iż nasza “Mama” nie potrafiła mówić w języku angielskim, co wydawało się nam barierą nie do przejścia. Jeszcze tego samego dnia zjadłyśmy późną kolację i poznałyśmy zasady, których musimy przestrzegać. Mimo, iż samo słowo “zasady” może brzmieć dosyć poważnie, to wcale tak nie było. Wcale nie miałyśmy żadnych rygorystycznych zasad. W sumie to poczułyśmy się od pierwszego dnia jak w swoim domu… Naprawdę! Dzisiaj z utęsknieniem wspominamy naszą Host Mamę, bo jak mało kto, to właśnie Ana traktowała nas jak własne córki. Wielokrotnie w ciągu dnia pytała nas jak się czujemy, co robiłyśmy danego dnia, czy gdzieś wychodzimy, polecała przeróżne miejsca, które warto zwiedzić. Host Mama, była zawsze opiekuńcza, miła oraz uprzejma. Przede wszystkim sprawiła, że przez ten miesiąc stażu poczułyśmy się jak we własnych domach w Polsce. Gotowała nam przepyszne tradycyjne potrawy, które – naprawdę – były wyśmienite. Niejednokrotnie prosiłyśmy o dokładki, z czym również nie było problemu. O cokolwiek byśmy nie zapytały czy poprosiły zawsze z uśmiechem służyła nam pomocą. Rzadko widzi się człowieka, który jest codziennie uśmiechnięty i daje od siebie tyle ciepła, że jest w stanie zarazić tym inne osoby. A nie oszukujmy się, tak naprawdę było! W domu oprócz nas znajdowały się jeszcze dwie Włoszki, które również przyjechały tutaj na staż zagraniczny. Do naszego pierwszego spotkania doszło następnego dnia i od razu widziałyśmy, że będziemy miały wspaniałą atmosferę. Na szczęście jedna z Włoszek biegle mówiła w języku angielskim – co nie ukrywajmy – znacznie ułatwiło nam sprawę. Niejednokrotnie rozmawiałyśmy ze sobą, spędzałyśmy wspólnie czas na zwiedzaniu Sewilli, ale także uczyłyśmy się wzajemnie języków – włoskiego i polskiego oraz opowiadałyśmy o swoich krajach, które różnią się diametralnie – niczym ogień i woda. Nasz pokój, w którym mieszkałyśmy przez cały miesiąc nie był ogromnych rozmiarów, co nie oznacza, że był również malutki. Miał takie rozmiary, że bez problemu starczało dla nas miejsca. W ciągu dnia, kiedy skończyłyśmy pracę wielokrotnie wychodziłyśmy z domu, aby na własną rękę zwiedzać to przepiękne miasto jakim jest Sewilla. Z jednej strony wydawało nam się, że mamy bardzo dużo czasu – no bo to w końcu miesięczny staż – lecz prawda była taka, że czas uciekał nam nieubłaganie. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu!!! Z dzisiejszej perspektywy, wracając myślami do słonecznej Hiszpanii, do naszej Host Mamy, do tutejszego jedzenia mamy ochotę tutaj powrócić. Ten miesiąc to był najwspanialszy czas! Wydawało nam się, że mamy tak dużo rzeczy do zrobienia, a tak mało czasu… Ku naszym zmartwieniom udało się nam zrealizować wszystkie nasze plany i jeśli kiedykolwiek przytrafiłaby się nam ponownie taka okazja, na pewno byśmy się na to zdecydowały. Bez żadnego zastanowienia!!! Uważamy, iż mieszkanie u rodzin to naprawdę świetna sprawa, przybliżyło nam to kulturę Hiszpanii, ich codzienne zwyczaje i wiele, wiele innych… Bardzo tęsknimy za tym miejscem! Może kiedyś uda nam się do niego powrócić…